• Kalendarz szczepień

    Szczeniak w pierwszych tygodniach życia powinien zostać zaszczepiony na choroby zakaźne, które zagrażają jego życiu.
     
    Choroby, przeciw którym możemy uodpornić psa:
     
    -NOSÓWKA- może zaatakować wiele narządów: przewód pokarmowy, układ oddechowy, mózg, oczy i skórę. Powoduje szereg wielu groźnych dla życia objawów, różnych w zależności od postaci choroby. Towarzyszy im wysoka gorączka.
     
    -PARWOWIROZA- uderza w przewód pokarmowy psa, powoduje krwawe biegunki, wysoką gorączkę. Prowadzi do szybkiego odwodnienia i wyniszczenia psa.
     
    -CHOROBA RUBARTHA- zakaźne zapalenie wątroby, prowadzi do uszkodzenia tego narządu oraz powoduje objawy nerwowe.
     
    -Kaszel kenelowy- jest przyczyną stanów zapalnych gardła i oskrzeli. Towarzyszy temu wysoka gorączka i wypływ z nosa.
     
    -KORONAWIROZA- zapalenie żołądka i jelit, biegunka i wymioty prowadzące do odwodnienia psa.
     
    -LEPTOSPIROZA- w zależności od formy może prowadzić do stanu zapalnego nerek, jelit i żołądka. Towarzyszą jej wymioty, biegunka, silna gorączka. Może dojść do posocznicy.

  • Kaszel kenelowy

    Zakaźna i zaraźliwa choroba atakująca psy w każdym wieku. Występuje sezonowo – jesienią, zima, wiosną. Wywołana jest przez Adenovirus typu 2, wirus Parainfluenzy i bakterię krztuśca (Bordetella bronchiseptica). Do zakażenia dochodzi głównie w dużych grupach zwierząt - hodowle, schroniska, wystawy, giełdy. Zarazić się nią można poprzez kontakt z chorym psem, przez wysięk z nosa czy wydzielinę oskrzelową, wydalaną podczas kaszlu. Choroba ustępuje po 7-14 dniach. Jeśli jednak dojdzie do powikłań - przewlekłego zapalenia oskrzeli (długotrwały kaszel) – prowadzi do chronicznej i nieodwracalnej niewydolności układu oddechowego. Śmiertelność przy zachorowaniu jest niska, jednak przy braku leczenia i powikłaniach może dojść do śmierci zwierzaka.

    Objawy.

    Głównymi objawami podczas choroby jest gorączka (do 39,5'C), nieżyt gardła (suchy kaszel) i oskrzeli, zapalenie migdałków i oskrzeli. Zwierzę może być osowiałe i apatyczne, nie wykazuje chęci do żadnego ruchu (spacer, zabawa). Występuje wypływ z nosa (wydzielina wodnista lub ropna). Zwierzę bardzo często chrząka i kaszle, jakby coś stanęło mu w gardle. Kaszel powoduje spienione, białe wymioty. Możliwe wystąpienie biegunki. Często obserwuje się także powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie spojówek i mrużenie oczu.

    Leczenie.

    Leczenie choroby jest uzależnione od jej przebiegu i formy. Zaleca się podawanie antybiotyków i środków bakteriobójczych, a także witaminy A i C oraz leków podnoszących odporność organizmu. Można również podawać leki przeciwkaszlowe i przeciwwymiotne. Jeśli choroba ma postać ostrą, zalecane jest podawanie dożylnie lub podskórnie płynów nawadniających (kroplówek).

    Zwierzę powinno być ulokowane w ciepłym i spokojnym miejscu, a podawana do picia woda musi mieć temperaturę pokojową. Przy występujących wymiotach można zastosować 1-2 dniową głodówkę.

    Profilaktyka.

    Aby uchronić naszego czworonoga przed zachorowaniem na kaszel kenelowy należy pamiętać o regularnych szczepieniach ochronnych.

    Jeśli zachoruje pies w dużej grupie (hodowla, schronisko), należy odseparować go od pozostałych osobników i przeprowadzić kwarantannę.

    Kaszel Kenelowy

     

     

     

    żródło http://www.vetopedia.pl