Streszczenie

W Polsce mamy prawie 8 milionów psów. Alergia na zwierzęta domowe dotyczy 2,5% całej populacji, w tym występowanie alergii na psa szacuje się na 8%. Dodatnie testy z alergenem psa ma około 6% dzieci z alergicznym nieżytem nosa i około 35% chorych na astmę. Unikanie alergenu psa jest niemal niemożliwe, istotny poziom alergenu, wystarczający do wywołania objawów był stwierdzany we wszystkich miejscach publicznych.
Określono 29 alergizujących białek: w sierści, moczu, naskórku, surowicy oraz w ślinie. Zidentyfikowano 5 głównych alergenów psa: Can f1, Can f2, Can f3, Can f4, Can f5. Alergen Can f1 i Can f2-występuje w naskórku, ślinie i w skórze. Alergen Can f3 – w surowicy krwi. Alergen Can f4 – w sierści, w skórze i w naskórku, Can f5 występuje w moczu. Can f1 i Can f5 wiąże 50-70% IgE. Can f2 i Can f3 wiąże 20-40% IgE. Zaobserwowano duże różnice w ilości poszczególnych alergenów u różnych ras psów, ale nie jest to wystarczająca podstawa do uznania jakiejkolwiek rasy za hipoalergiczną. Efekt posiadania psa i wpływ ekspozycji na jego alergeny na rozwój alergii i astmy jest w trakcie badań i obserwacji. Trudno znaleźć w literaturze jednoznaczną opinię. Podnosi się rolę stałego kontaktu ze zwierzęciem, ale również obecności więcej niż jednego psa w domu. Nadal nie udało się określić jaki wpływ na rozwój alergii u dzieci ma posiadanie psa w domu.

Temperatura

Prawidłowa temperatura ciała zdrowego, dorosłego psa w stanie spoczynku waha się pomiędzy 37,5°C a 39°C.
Istnieje dość duża zależność pomiędzy wiekiem, wielkością ciała i wagą psów a temperaturą: psy ras dużych z reguły mają temperaturę niższą niż psy ras małych.

Z kolei u szczeniąt ciepłota ciała może być fizjologicznie nawet o 0,5 stopnia wyższa niż u psów dorosłych.

Także u większości psów ras bezwłosych charakterystyczna jest podwyższona temperatura ciała (np. nagi pies peruwiański zwykle ma ok. 39°C).

Psy otyłe z kolei mają z reguły nieco niższą temperaturę niż psy szczupłe.

Prawidłowe wartości temperatur u psów:

Czy Twój pies jest nerwowy, rozkojarzony, ma „problemy z nauką”, a może jest apatyczny? Ma problemy ze skórą i sierścią, ale to nie alergia? Jeśli ma takie objawy, a nie są one wynikiem choroby, to może brak mu kwasów Omega i czas zacząć podawać mu olej? My od czasu do czasu dolewamy Panu Psu oleju do michy*, a on nie ma nic przeciwko.

Jeżeli chcemy pomóc psu cierpiącemu z powodu lęku separacyjnego czy też strachu przed burzą lub fajerwerkami, nic nie zastąpi wskazówek wykwalifikowanego terapeuty zachowań. Nim jednak umówimy się na wizytę, możemy sami spróbować pomóc naszemu czworonogowi wypróbowując mało jeszcze znaną u nas metodę owijania ciała.
Metoda ta jest już od dawna stosowana w podejściu do rozwiązywania problemów behawioralnych zwierząt zwanym Tellington Touch.

Psy są w swej naturze bardzo ciekawymi istotami. Niekiedy same potrafią zaprzestać czegoś, co im nie służy, jeśli tak im podpowiada szczególnie wrażliwy nos. Psy węchem i smakiem oceniają wszystko, co napotykają na swej drodze. Niektóre jednak z tych substancji mogą być dla nich trujące.

WYPADEK DROGOWY

1. Usunąć psa z miejsca bezpośredniego zagrożenia.
2. Umożliwić psu oddychanie przez oczyszczenie dróg oddechowych z wydzieliny lub ciał obcych.