Streszczenie

W Polsce mamy prawie 8 milionów psów. Alergia na zwierzęta domowe dotyczy 2,5% całej populacji, w tym występowanie alergii na psa szacuje się na 8%. Dodatnie testy z alergenem psa ma około 6% dzieci z alergicznym nieżytem nosa i około 35% chorych na astmę. Unikanie alergenu psa jest niemal niemożliwe, istotny poziom alergenu, wystarczający do wywołania objawów był stwierdzany we wszystkich miejscach publicznych.
Określono 29 alergizujących białek: w sierści, moczu, naskórku, surowicy oraz w ślinie. Zidentyfikowano 5 głównych alergenów psa: Can f1, Can f2, Can f3, Can f4, Can f5. Alergen Can f1 i Can f2-występuje w naskórku, ślinie i w skórze. Alergen Can f3 – w surowicy krwi. Alergen Can f4 – w sierści, w skórze i w naskórku, Can f5 występuje w moczu. Can f1 i Can f5 wiąże 50-70% IgE. Can f2 i Can f3 wiąże 20-40% IgE. Zaobserwowano duże różnice w ilości poszczególnych alergenów u różnych ras psów, ale nie jest to wystarczająca podstawa do uznania jakiejkolwiek rasy za hipoalergiczną. Efekt posiadania psa i wpływ ekspozycji na jego alergeny na rozwój alergii i astmy jest w trakcie badań i obserwacji. Trudno znaleźć w literaturze jednoznaczną opinię. Podnosi się rolę stałego kontaktu ze zwierzęciem, ale również obecności więcej niż jednego psa w domu. Nadal nie udało się określić jaki wpływ na rozwój alergii u dzieci ma posiadanie psa w domu.