Obedience to jedna z natrudniejszych psich aktywności. Polega na wykonywaniu poleceń wydawanych przez przewodnika. Pies w trakcie zawodów musi chodzić przy nodze, przynieść aport, wykonać zmiany pozycji na odległość i wiele innych. Wraz z wyższą klasą rośnie poziom trudności. Istnieją 4 klasy od 0-3.
Pies biorący udział w zawodach musi być nauczony odłożenia nagrody w czasie i braku reakcji na otaczające środowisko (obecność innych zwierząt czy zbiorników wodnych). W trakcie startu nie można dawać psu smakołyków ani zabawek. Najłatwiejsza jest klasa 0, w której jest: zostawanie, chodzenie przy nodze, trzymanie aportu, zmiana pozycji, przywołanie i omijanie pachołka.
Przygotowując psa do startów myślimy już o najwyższej klasie, czyli ćwiczymy poprawne wykonywanie ćwiczeń - proste siadanie przy nodze, nie podgryzanie aportu, dynamiczne zmiany pozycji, jak leżeć, siad czy stój. Dlatego, że w przyszłości będzie nam dużo trudniej wyeliminować nauczone błędy. Za każde ćwiczenie dostajemy określoną ilość punktów. Kiedy zsumowana ilość punktów przeliczy się na ocenę doskonałą, awansujemy do następnej klasy. Wraz z awansem wzrasta poziom trudności.
W klasie 1 dochodzą nowe, trudniejsze ćwiczenia, jak np. wysłanie psa do kwadratu z odległości 20 metrów i wykonanie komendy waruj. Dodatkowo jest nowe ćwiczenie: pies idzie przy nodze i na komendę stój ma się zatrzymać, natomiast przewodnik idzie dalej. Oprócz nowych ćwiczeń, te z klasy 0 są rozbudowywane np. jest dłuższe chodzenie przy nodze, więcej skrętów w lewo, w prawo i zatrzymań. Jeśli chodzi o aport, tu pies ma siedzieć przy nodze w trakcie wyrzutu aportu i dopiero na polecenie ma pobiec, wziąć aport i wrócić najkrótszą drogą do przewodnika, siadając z lewej strony nogi.Zostawanie jest również trudniejsze ponieważ pies musi pozostać w grupie psów, a nie, tak jak w klasie zero, sam.
W klasie 2 pojawiają są znowu nowe rzeczy, jak wyszukanie patyczka z zapachem właściciela, przywołanie z zatrzymaniem, stój i aport kierunkowy, czyli pies ma biec po lewy lub po prawy aport leżący od przewodnika. Chodzenie przy nodze i zostawanie jest wydłużone. Ostatnia klasa 3 jest najtrudniejszą wersją chodzenia przy nodze, tu występują zwroty, chodzenie do tyłu, dużo zatrzymań, zmiana komend jest z większej odległości. Kolejne ćwiczenie to wysłanie wokół pachołków, zatrzymanie i skok przez przeszkodę, siad, stój, leżeć w marszu, aporty kierunkowe.
Każde ćwiczenie jest opisane w regulaminie, jak również błędy, za które są obniżane punkty. A tych może być dużo: za wolny bieg, podgryzanie aportu, krzywe siadanie przy przewodniku, ruszanie się w trakcie zmiany komend. Trenując obedience pracujemy też nad emocjami, gdyż inne pobudzenie pies musi mieć idąc przy nodze, a inne przynosząc aport. Posłuszeństwo sportowe to dyscyplina, w której udział może brać każdy pies, niezależnie od wielkości i wieku.Jest to dyscyplina przede wszystkim dla osób cierpliwych, którym doskonalenie precyzji wykonania polecenia sprawia wystarczająco dużo frajdy, by mieć motywację do dalszej pracy. Do nauki OBI zalecane są metody pozytywne. Dla tych, którzy nie chcą brać udziału w zawodach jest to świetny sposób na aktywność, która poprawia posłuszeństwo i kontakt z psem
Klasa 0 
Klasa 1
Klasa 2
Klasa 3
REGULAMIN I WYTYCZNE ZAWODÓW OBEDIENCE DLA KLAS 1, 2 i 3 zobacz
KLASA 0 zobacz
tekst Anna Zioberska, na zdjęciach AMAZING LADY Złota Elita