Lekarstwa przepisane przez lekarza lub kupione bez recepty mogą pomóc Tobie, ale mogą bardzo zaszkodzić Twojemu pupilowi. Zatrucia "ludzkimi" lekami stanowią większą część wszystkich zatruć.

Aby zapobiec nieszczęśliwym wypadkom, eksperci ASPCA sporządzili spis 10 leków przeznaczonych dla ludzi, które są winne większości zatruć u zwierząt.
Zwierzęta często zjadają tabletki które znajdą na stoliku nocnym albo na podłodze. Dlatego wskazane jest trzymanie lekarstw w zamkniętych opakowaniach, w miejscu niedostępnym dla naszego pupila.

-NSAID (non-steroidal anti-inflammatory drugs), jak ibuprofen czy naproxen. Zatucia nimi stanowią najwyższy procent wśród wszystkich zatruć lekami. Są szkodliwe nawet w małych ilościach. Mogą powodować wrzody zołądka i jelit oraz uszkodzenie nerek u kotów. - Antydepresanty mogą powodować mdłości i wymioty, śpiączkę oraz tzw "syndrom serotoniny" (m.in. niepokój, podwyższone ciśnienie i przyspieszony puls, dezorientację).

-Popularny środek przeciwbólowy acetaminophen(paracetamol) jest szczególnie toksyczny dla kotów, może uszkodzić krwinki czerwone i mieć negatywny wpływ na transport tlenu tym samym powodując niedotlenienie organizmu. Koty są szczególnie wrażliwe. U psów może powodować uszkodzenie wątroby, a w wyższych dawkach - uszkodzenie czerwonych krwinek.

Badanie krwi jest jednym z najczęstszych badań dodatkowych wykonywanych u psów i kotów. Składa się z dwóch części - morfologii i biochemii. Morfologia informuje nas o liczbie krwinek czerwonych, liczbie krwinek białych oraz liczbie płytek krwi. Mówi także m.in. o procentowym stosunku jaki w całości krwi stanowią krwinki czerwone (hematokryt) i stężeniu hemoglobiny w krwinkach czerwonych. W badaniu morfologicznym mamy też tzw. obraz krwinek - czy są prawidłowej wielkości, kształtu.Idealnie byłoby wykonywać okresowe, kontrolne badanie krwi naszego psa czy kota raz do roku, a na pewno nie rzadziej niż raz na dwa lata.
Badania te powinno wykonywać się u zwierzęcia na czczo.

W badaniu hematologicznym wykonuje się:

- morfologię – badanie obrazu krwi, oznacza się w nim takie parametry jak: hematokryt, leukocyty (białe krwinki), erytrocyty (czerwone krwinki) i hemoglobinę
- OB – odczyn Biernackiego
- leukogram – tzw. rozmaz krwi, badanie obrazu białych krwinek, określa się w nim ilość limfocytów, granulocytów obojętnochłonnych, kwasochłonnych i zasadochłonnych oraz monocytów
- badanie ilości płytek krwi
- koagulogram- badanie dotyczące krzepnięcia krwi
Prawidłowe wartości referencyjne badania krwi psów

Należy zwrócić uwagę na jednostki, w jakich podane są poszczególne wartości. Mogą one różnić się w zależności od danego laboratorium i być podawane w jednostkach układu SI lub w jednostkach tradycyjnych.

Każdego psa należy systematycznie odrobaczać. Zabieg ten polega na podaniu odpowiedniego preparatu (najczęściej w formie tabletek lub pasty do spożycia), który zabija konkretne pasożyty wewnętrzne psa, a więc pasożytujące wewnątrz jego ciała.

Jeśli pies jest zdrowy, trzeba go odrobaczać zapobiegawczo, prewencyjnie. Odpowiedni środek otrzymamy u weterynarza. Należy znać masę ciała (mc) swojego psa, gdyż środki te stosuje się w ilości odpowiedniej do masy ciała zwierzęcia. Psy odrobaczamy zawsze przed szczepieniem (na ok. tydzień wcześniej). U zarobaczonego psa szczepionka nie zadziała odpowiednio. Zwykle robi się to przed corocznym, obowiązkowym szczepieniem na wściekliznę.Szczeniaki należy jednak odrobaczać kilkakrotnie w ciągu pierwszego roku ich życia. Odrobaczać należy minimum raz na rok. Jednak zależy to od trybu życia jakie prowadzi zwierzę. Częściej szczepimy (nawet dwa razy w roku) psy pracujące np. myśliwskie, policyjne, bo stykają się z potencjalnymi miejscami zagrożenia i dzikimi zwierzętami. Rzadziej natomiast zwykłe domowe „tapczanowce”. Warto także odrobaczać psa po powrocie z wakacji, szczególnie jeśli byliśmy na biwaku. Jeśli mamy suki hodowlane czy samce reproduktory, także odrobaczamy je częściej.

Dlaczego szczeniaki odrobaczywiamy częściej?

Szczeniaki szczepimy częściej ze względu na glistę psią Toxocara canis, popularnego pasożyta należącego do obleńców. Wg badań, aż 10-40% psów dorosłych oraz blisko 70% szczeniąt jest zarażonych glistami.

SCHEMATY SZCZEPIENIA SZCZENIĄT:

Wczesny kalendarz szczepień

    6 - 8 tydzień życia
        nosówka i parwowiroza (specjalne szczepionki dla szczeniąt)
    10 - 12 tydzień
        nosówka
        parwowiroza
        choroba Rubartha (wirusowe zapalenie wątroby)
        kaszel kenelowy
    16 tydzień
        jak wyżej, ewentualnie + koronawiroza i leptospiroza

Standardowy kalendarz szczepień

    9 - 10 tydzień
        nosówka
        parwowiroza
        kaszel kenelowy
        choroba Rubartha (wirusowe zapalenie wątroby)
    12 - 14 tydzień
        jak wyżej, ewentualnie + koronawiroza i leptospiroza

Szczepienie późne (nie zalecane)

    Po 12 tygodniu
        nosówka
        parwowiroza
        kaszel kenelowy
        choroba Rubartha (wirusowe zapalenie wątroby)
        ewentualnie koronawiroza i leptospiroza

We wszystkich trzech schematach, dawkę przypominającą szczepionki podajemy po roku, a następnie co kilka lat